Endelig e Jakop gla gut igjenn. Som mor må ej vell berre bite i det sure eplet at ej bomma fullstendig når ej flytta han inn i dalen for at han skulle få bedre faglig oppfølging på skulen. He trudd at han he hatt det sann måtelig bra, heilt til begeret rann over for han her en dag rett ette nyttår. Då kom alt det vonde han he opplevd her inne og ej fikk mildt sagt sjokk.
Vi he gått noken runde med rektor og oss sjøl for å finne løysingar på problema, men til inga nytte. Livet e rett og slett pyton på skule. So no blei det nok. Det faglige e ikkje alt her i livet vist resten e pyton - lære ikkje til slutt heller da.
Men no e det lys i tunellen, vi he fått nytt hus på Aure. Jakop skal få kome tilbake i gamle klassa si. Tilbake til alle gode kompisane han he det og ikkje minst til Anna Lovinda, som han he savna so fryktelig.
Broremann he fått tilbake det gode smilet sitt..
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar